Πώς εξηγείται το ξέφρενο μετοχικό ράλι εν μέσω ύφεσης κορονοϊού;
Με τις αμερικανικές χρηματιστηριακές αγορές και ειδικά τον S&P 500 να κινείται για 3ο συνεχόμενο μήνα και εν μέσω κρίσης covid 19 ανοδικά και τον τεχνολογικό δείκτη Nasdaq να βρίσκεται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, εύλογα κάποιος αναρωτιέται εάν βιώνουμε ακόμη μία τεράστια «χρηματιστηριακή φούσκα».
Αν το δούμε σε αμιγώς μακροοικονομικό επίπεδο, τόσο η αμερικανική οικονομία όσο και η Ε.Ε. βρίσκονται στην μεγαλύτερη ύφεση από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μία ύφεση που θα κρατήσει αρκετούς μήνες και θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον το β’ εξάμηνο του 2021 για να δούμε εάν τα δεδομένα θα έχουν αλλάξει.
Με τους δείκτες ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας να είναι αρνητικοί (της τάξης του -5%) για το α’ εξάμηνο 2020 και με πολλές αμφιβολίες ανάκαμψης για το β’ εξάμηνο 2020, οι αναλυτές θεωρούν ότι η παρατεταμένη άνοδος μέσα στο παγκόσμιο lockdown (Μαρτίου – Ιουνίου) των χρηματιστηριακών αγορών αποτελεί μία χρηματιστηριακή φούσκα μεγαλύτερη και απ’ αυτή της περιόδου 2000 – 2001.
Την περίοδο αυτή (β’ τρίμηνο 2020) η Αμερική ουσιαστικά έχει νεκρώσει, η Ε.Ε. ούτως ή άλλως θα βρίσκονταν σε ύφεση, ακόμη και υπό κανονικές συνθήκες, και η Κίνα διανύει την χειρότερη οικονομική της κατάσταση των τελευταίων 2 δεκαετιών. Η Ινδία βρίσκεται σε καλύτερη ίσως κατάσταση.
Γιατί λοιπόν σ’ αυτό το διάστημα «τρέχουν» οι αγορές; Πώς οι δείκτες μέσα σε 2 μήνες επέστρεψαν στα προηγούμενα υψηλά τους;
Στο ρητορικό αυτό ερώτημα, η απάντηση είναι ότι η μεγάλη ρευστότητα που υπήρχε στις αγορές συντηρήθηκε από τα τεράστια προγράμματα χρηματοδότησης που πρόκριναν οι κεντρικές τράπεζες σε ΗΠΑ, ΕΕ, Βρετανία, Κίνα, Ιαπωνία και Αυστραλία. Πάνω από 8 τρισ. δολάρια ΗΠΑ θα διατεθούν προς τις τράπεζες και τις μεγάλες οικονομίες για να ξεφύγουν από την κρίση.
Προτιμούν το ρίσκο των μετοχών από τη «φούσκα» των ομολόγων
Ταυτόχρονα, οι επενδύσεις σε ομόλογα και άλλα εναλλακτικά προϊόντα έχουν ιδιαίτερα χαμηλές αποδόσεις. Ειδικά από τη στιγμή που οι αποδόσεις των αμερικανικών 10ετών ομολόγων μειώθηκαν στο 0,65% , τα γερμανικά 10ετή παραμένουν πέριξ του -0,45%, τα βρετανικά στο 0,2% η σχέση απόδοσης / κινδύνου των ομολόγων έχει επιδεινωθεί σε σχέση με την αντίστοιχη σχέση των μετοχών. Με απλά λόγια, συμφέρει περισσότερο τους θεσμικούς επενδυτές να αγοράσουν «μετοχική αξία» παρά να επιλέξουν την «υποτονική και επικίνδυνη σταθερότητα των ομολόγων».
Αν κάποιος θεωρεί παράλογο να πληρώσει τους Γερμανούς για να αγοράσει γερμανική οικονομική σταθερότητα μέσω ομολόγων, τότε θα προτιμήσει να αγοράσει μετοχές γερμανικών εταιρειών. Έτσι κάπως εξηγείται γιατί ο δείκτης DAX έχει επιστρέψει κοντά στα ιστορικά υψηλά που είχε τον Φεβρουάριο 2020. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις αμερικανικές μετοχές έναντι των αμερικανικών ομολόγων, τις βρετανικές μετοχές έναντι των βρετανικών ομολόγων και τις αυστραλιανές μετοχές έναντι αυστραλιανών ομολόγων.
Οι ελληνικές τραπεζικές μετοχές κλειδί για τη χρηματιστηριακή άνοδο
Σε ό,τι αφορά την ελληνική πραγματικότητα, η ύφεση θα καθοριστεί το καλοκαίρι από την τουριστική κίνηση. Μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση στην ελληνική οικονομία, οι ελληνικές τραπεζικές μετοχές θα καθορίσουν τη χρηματιστηριακή πορεία. Μετά τη βίαια διόρθωση του Απριλίου, οι ελληνικές τραπεζικές μετοχές έχουν επιστρέψει σε υψηλότερα επίπεδα παρασύροντας ανοδικά και το Γενικό Δείκτη. Για παράδειγμα η άνοδος του τραπεζικού κλάδου κατά 25% περίπου από τις αρχές Μαΐου δημιούργησε την άνοδο του Γενικού Δείκτη από τις 580 μονάδες περίπου προς τις 680 μονάδες και αφήνοντας προοπτικές ανόδου προς τις 700 μονάδες σε σύντομο χρονικό διάστημα. O λόγος της ανόδου των τραπεζικών μετοχών είναι ότι ρυθμίζουν ταχύτητα το τελευταίο διάστημα τα τιτλοποιημένα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (NPL’s) με αποτέλεσμα οι λογιστικές καταστάσεις του α’ εξαμήνου 2020 να έχουν θετικές εκπλήξεις.
Αντίβαρο στις τραπεζικές μετοχές, θεωρούνται αυτή την περίοδο οι μετοχές του ΟΤΕ, του ΟΠΑΠ, της ΔΕΗ , της Μυτιληναίος και (surprise – surprise) της Coca Cola Int η οποία αγοράζεται από ξένα χαρτοφυλάκια καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης (από τον Απρίλιο μέχρι σήμερα).
Γράφει ο Νίκος Σακελλαρίου για το epixeio.gr