Όλοι χρησιμοποιούμε καθημερινά την λέξη χρόνος, αλλά έχει διαφορετικό νόημα για τον καθένα!
Σε άλλους δεν φτάνει ενώ σε άλλους περισσεύει, κάποιοι ζητούν απεγνωσμένα να βρούνε λίγο ακόμη χρόνο ενώ κάποιοι άλλοι δεν ξέρουν πως να τον ξοδέψουν και κάποιοι θέλουν να τον κάνουν πιο αποδοτικό στην επαγγελματική τους ζωή ή πιο ποιοτικό στην προσωπική τους ζωή.
Του Αλέξανδρου Δεσύλλα*
Κάποτε ένας νέος επαγγελματίας, που μόλις είχε ξεκινήσει την καριέρα του σαν γυμναστής & προπονητής, μου έκανε μία ερώτηση: «πώς μπορώ να κατανοήσω την έννοια του χρόνου, έτσι ώστε να μπορώ να τον αξιοποιώ με τον καλύτερο τρόπο;»
Η αλήθεια είναι πως επειδή και εγώ προπονούσα πρωταθλητές, δηλαδή “πάλευα” με τον χρόνο συνεχώς, αιφνιδιάστηκα, δεν περίμενα μία τέτοια ερώτηση από έναν προπονητή.
Κάποτε ένας νέος επαγγελματίας, μου έκανε μία ερώτηση: «πώς μπορώ να κατανοήσω την έννοια του χρόνου, έτσι ώστε να μπορώ να τον αξιοποιώ με τον καλύτερο τρόπο?»
Συνειδητοποίησα όμως εκείνη την στιγμή, πως η ερώτησή του πήγαινε την συζήτηση σε άλλο επίπεδο. Συνειδητοποίησα πως για τον νεαρό που είχα μπροστά μου, ο χρόνος ήταν απλά ένας ακόμη συντελεστής στην εξίσωση της καθημερινής του ενασχόλησης. Ίσως να το έβλεπε σα ένα ακόμη εργαλείο που το χρησιμοποιεί καθημερινά για να βελτιώσει τις επιδόσεις των πελατών του. Δεν είχε κατανοήσει την ευρύτερη έννοια του χρόνου και πόσο σημαντικό περιουσιακό στοιχείο είναι για όλους μας.
Του λέω λοιπόν:
- Φαντάσου πως βλέπεις τον εαυτό σου από ψηλά να διανύει την πορεία της ζωής σου. Σε βλέπεις, να βαδίζεις σε ένα μονοπάτι που έχει μία αρχή, φτάνει στο σημείο που βρίσκεσαι σήμερα, αλλά μπροστά δεν μπορείς να δεις την συνέχεια του μονοπατιού… μπορείς όμως να δεις το κομμάτι του μονοπατιού που έχεις διασχίσει έως σήμερα με λεπτομέρειες. Μπορείς να δεις όλα όσα έκανες, όσα πέτυχες, όσα δεν κατάφερες, “τα κέρδη & τις ζημίες” που λένε και οι παλιοί.
- Και γιατί δεν μπορώ να δω το μονοπάτι μπροστά μου;
- Διότι ακόμη δεν υπάρχει.
- Και γιατί δεν υπάρχει? Αφού λογικά αντιπροσωπεύει το μέλλον μου και σίγουρα έχω μέλλον.
- Αυτό το μονοπάτι δεν είναι σαν αυτά που έχουμε συνηθίσει. Σε αυτό το μονοπάτι ισχύουν τρείς κανόνες.
Ο πρώτος κανόνας είναι πως ενώ μπορείς να δεις προς τα πίσω, δεν μπορείς να πας προς τα πίσω… υπάρχει ένα αόρατο “φράγμα” που δεν σου επιτρέπει να γυρίσεις πίσω και να αλλάξεις το παραμικρό.
Ο δεύτερος κανόνας είναι πως δεν μπορείς να δεις μπροστά, διότι το μονοπάτι μπροστά σου δεν υπάρχει.
Ο τρίτος κανόνας είναι πως στο τέλος κάθε 24ώρου, τοποθετείται ένα κομμάτι από αυτό το μονοπάτι ίσο με 24 ώρες, ακριβώς στο σημείο που βρίσκεσαι και τότε εσύ μπορείς να περπατήσεις μόνο προς τα εμπρός σε αυτό το καινούριο κομμάτι του δρόμου.
Όπως καταλαβαίνεις, η επιλογή, ανάμεσα στο αν θα καθίσεις ακίνητος ή αν θα περπατήσεις και θα εξερευνήσεις όλο το κομμάτι εξαντλώντας όλη την έκτασή του, είναι στο χέρι σου.
- Έτσι που μου τα λες δηλαδή, ότι και να κάνω, δεν μπορώ να κερδίσω κάτι παραπάνω από έναν άλλον. Διότι σε όλους το ίδιο κομμάτι δίδεται κάθε μέρα.
- Το κομμάτι είναι πάντα το ίδιο. Αλλά η αρχή του τοποθετείται στο σημείο που βρίσκεσαι εσύ στο τέλος του προηγούμενου 24ώρου.
Ένας που στέκεται “ακίνητος”, έχει σαν συνέπεια να πέφτουν το ένα κομμάτι, σχεδόν πάνω στο άλλο και αν δεις την τελική εικόνα από ψηλά, θα δεις την ζωή του να μοιάζει με ένα πάρα πολύ μικρό μονοπάτι, με λιγοστά δημιουργήματα & τοπία γύρω του για να τα θαυμάσεις.
Ενώ αυτός που αξιοποιεί τον χρόνο του, και εξαντλεί όλες τις δυνατότητές του, έχει δημιουργήσει μία καταπληκτική διαδρομή με πολλά & θαυμαστά δημιουργήματα.
- Με μπερδεύεις..
- Πες μου σε παρακαλώ κάποιους ανθρώπους που θαυμάζεις
- Θαυμάζω τους πρωταθλητές, τους Ολυμπιονίκες μας και τους προπονητές τους.
Καθώς επίσης και πολλούς επιτυχημένους επαγγελματίες, άσχετα από το επάγελμά τους,- εμπόριο, υπηρεσίες, τέχνη, επιστήμη κ.α.
Πολύ θα ήθελα να φτάσω στο επίπεδό τους.
- Όλοι αυτοί που θαυμάζεις, διαφέρουν από εσένα μόνο σε ένα σημείο και αυτό είναι, πως αντιλήφθηκαν νωρίς την σημασία, του να αξιοποιούν κατάλληλα τον χρόνο τους.
Αυτό που πρέπει να καταλάβεις, είναι η διαφορά μεταξύ του «βαδίζω πάνω στο μονοπάτι» και του «βαδίζω το μονοπάτι μου». Το πρώτο σημαίνει πως περπατώ σε ένα μονοπάτι, που μου υπέδειξαν, ακολουθώντας του κανόνες που κάποιοι άλλοι μου έβαλαν ή μου έμαθαν και φτάνω μέχρι εκεί που συνηθίζεται να φτάνουν οι πολλοί. Το δεύτερο όμως, σημαίνει πως το μονοπάτι που βαδίζω, δεν υπήρχε, αλλά επειδή εγώ βαδίζω το δημιουργώ, με την δική μου κατεύθυνση, με τους δικούς μου κανόνες και με τον δικό μου προορισμό. Αυτό είναι το δικό μου μονοπάτι και το εξαντλώ προς όλες τις κατευθύνσεις.
Ουσιαστικά πρέπει να εξερευνήσεις το κάθε κομμάτι που σου δίδεται καθημερινά από άκρη σε άκρη, με τον τρόπο που εσύ θέλεις και βαδίζοντας πάντα προς το δικό σου σκοπό!
- …………………………………..
Αυτό που πρέπει να καταλάβεις, είναι η διαφορά μεταξύ του «βαδίζω πάνω στο μονοπάτι» και του «βαδίζω το μονοπάτι μου»
Όπως καταλαβαίνεται, το καλύτερο χαρακτηριστικό αυτού του αγαθού, του χρόνου, είναι πως ΟΛΟΙ έχουμε ακριβώς τον ίδιο.!
Όπως είχε πει ο Άρνολντ Μπένετ, είναι το μοναδικό αγαθό που μοιράζεται σε όλους τους ανθρώπους απολύτως δίκαια & ισόποσα. Κανείς δεν μπορεί να έχει ούτε 1 λεπτό παραπάνω, είτε είναι αριστοκράτης, είτε είναι πλούσιος, είτε είναι διάσημος. Και αντίστοιχα, κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει ούτε 1 λεπτό από το δικό σου 24ωρο. Είναι ένα υπέρ πολύτιμο αγαθό, που ακόμη και αν το σπαταλάς άσκοπα, δεν θα τιμωρηθείς για αυτό, απεναντίας θα λάβεις ακριβώς την ίδια ποσότητα την επόμενη μέρα, με αυτόν που αξιοποίησε αυτό το αγαθό με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο. Επίσης δεν μπορείς να μεταφέρεις ούτε 1 ώρα στο μέλλον, ούτε μπορείς να δανειστείς ή να αγοράσεις λίγο από κάποιον άλλο. Και τελικά, το μόνο που μπορείς να καταναλώσεις, είναι η παρούσα στιγμή… δεν μπορείς τώρα να καταναλώσεις ούτε το αύριο, ούτε την επόμενη ώρα…. Αυτά είναι εκεί και σε περιμένουν.
Μετά από όλα αυτά, μπορούμε να καταλάβουμε πως αυτό που κάνει ένα άτομο υπέρ επιτυχημένο, είναι το ότι έμαθε να χρησιμοποιεί αποδοτικά τον χρόνο του και έχτισε κάποιες ωφέλιμες συνήθειες. Δηλαδή αντί να τον σπαταλά, τον επενδύει! Το ευχάριστο όμως είναι, πως και αυτός έχει τον ίδιο χρόνο με εμάς κάθε μέρα, …24 ώρες ακριβώς!
Εδώ όμως αναδύεται ένα μεγάλο ερώτημα…
Ωραία, μιλήσαμε για την αξία & την σημασία του χρόνου, μιλήσαμε για τις ιδιότητές του, τα θετικά του & τα αρνητικά του, και τώρα ΤΙ κάνουμε?
Εννοείται πως δεν θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση, να απαντήσουμε στην πιο πάνω ερώτηση μέσα από ένα άρθρο.
Καταλήγουμε όμως σε ένα σημείο εκκίνησης, που είναι να ανακαλύψουμε ποιος είναι ο σκοπός της ζωής μας.
Διότι άνετα θα μπορούσαμε μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, να σας διδάξουμε την μεθοδολογία & τις τεχνικές διαχείρισης του χρόνου, …αλλά προηγείται να σας συνοδεύσουμε στην πολύ ωραία & σημαντική διαδρομή ανακάλυψης του εαυτού & του σκοπού. Αυτά τα δύο πρέπει να είναι συμβατά, έτσι ώστε να μπορέσουμε με χαρά να χτίσουμε τις κατάλληλες ωφέλιμες συνήθειες, ενώ παράλληλα θα εφαρμόζουμε την μεθοδολογία που μας ταιριάζει.
Ανακάλυψε λοιπόν, ποιές είναι οι δυνάμεις σου? ποιές είναι οι αδυναμίες σου? ποιές είναι οι συνήθειές σου? Ποιά είναι τα περιοριστικά σου πιστεύω? ποιές είναι οι υποσυνείδητες σκέψεις σου, που σε σαμποτάρουν και δεν μπορείς να βαδίσεις το μονοπάτι σου?
ΠΟΙΟ είναι τελικά το ΔΙΚΟ ΣΟΥ μονοπάτι;
*Ο Αλέξανδρος Δεσύλλας είναι Founder @ www.copiousitc.com και Development & Communication manager @ www.centerforgifted.gr
