Ολοένα και φθηνότερο καθίσταται το ευρώ, καθώς οι φόβοι περί επικείμενης ύφεσης και πιθανής κορύφωσης των επιτοκίων της κεντρικής τράπεζας οδηγούν το κοινό νόμισμα της Ευρωζώνης προς το χαμηλότερο επίπεδο του 2023.
Είναι ενδεικτικό ότι την Τρίτη (26/9), το ευρώ βρίσκεται κάτω του ψυχολογικού ορίου του 1,06 ευρώ, υποχωρώντας στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Φεβρουάριο (χαμηλό 7μήνου) και φλερτάροντας με το χαμηλότερο επίπεδο από τον Δεκέμβριο (χαμηλό 9μήνου).
Από τις αρχές του μήνα, δε, η συνολική κάμψη για το ισχυρό νόμισμα της Ευρώπης αγγίζει το 2%, στη χειρότερη μηνιαία επίδοση από τον περασμένο Μάιο, ενώ ακόμη μεγαλύτερες είναι οι απώλειες σε σχέση με τον Ιούλιο, όταν είχε φθάσει έως το 1,12 δολάριο.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι short θέσεις στο ευρώ «φιγουράρουν» στο μεγαλύτερο επίπεδο των τελευταίων 11 μηνών, καθώς οι καθαρές «ανοιχτές» θέσεις ξεπερνούν τα 23.300 συμβόλαια για την εβδομάδα 11 – 19 Σεπτεμβρίου, το υψηλότερο επίπεδο από τις αρχές Οκτωβρίου 2022.
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, το ευρώ διαγράφει καθοδική πορεία για 10 συνεχόμενες εβδομάδες, το μακροβιότερο αρνητικό σερί από την ίδρυση της Ευρωζώνης.
Τις πταίει
Η ευθύνη για την κατρακύλα του ευρωπαϊκού νομίσματος εδράζεται στο «κοκτέιλ» του επίμονου πληθωρισμού, της αναιμικής ανάπτυξης, αλλά και του ισχυρού δολαρίου.
Οι τιμές αγαθών και υπηρεσιών παραμένουν υπερδιπλάσιες του μεσοπρόθεσμου στόχου (5,2% Vs 2%), με τους αναλυτές να μην αποκλείουν μια αναθέρμανση των πληθωριστικών πιέσεων, λόγω των υψηλότερων τιμών σε ενέργεια και φυσικό αέριο.
Από την άλλη πλευρά, όλοι οι διεθνείς οργανισμοί σπεύδουν να αναθεωρήσουν επί τα χείρω τις εκτιμήσεις για την ευρωπαϊκή οικονομία, προβλέποντας αναιμική ανάπτυξη το 2023 για το σύνολο της Ευρωζώνης και οριακή ύφεση για τη Νο.1 οικονομία της περιοχής, δηλαδή τη γερμανική.
Ενδεικτικά, ο Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), στις αναθεωρημένες εκτιμήσεις του Σεπτεμβρίου, κάνει λόγο για αύξηση του ΑΕΠ κατά +0,6% στην Ευρωζώνη, αλλά και συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά -0,2% στη Γερμανία.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, τα χέρια της κεντρικής τράπεζας (ΕΚΤ) φαίνονται δεμένα, καθώς η ανάγκη για νέες αυξήσεις επιτοκίων εξισορροπείται από τον φόβο ένας βαθύτερου πλήγματος στην οικονομία.
Κι αυτό, διότι τα υψηλά επιτόκια, ναι μεν συνδράμουν στην αναχαίτιση του πληθωρισμού, αλλά ταυτόχρονα υπονομεύουν τις προοπτικές της οικονομίας, μέσω του ακριβότερου κόστους χρήματος.
Διστακτική η ΕΚΤ
Στα μέσα Σεπτεμβρίου, η κεντρική τράπεζα προχώρησε στην 10η συνεχόμενη αύξηση, αναθεωρώντας το βασικό επιτόκιο στο 4,5% και το επιτόκιο καταθέσεων στο 4%, δηλαδή στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών.
Ωστόσο, όλοι οι traders ήδη προεξοφλούν ότι η εν λόγω παρέμβαση ήταν και η τελευταία -παρά τις κατά καιρούς δηλώσεις των αξιωματούχων της Φρανκφούρτης (έδρας της ΕΚΤ) περί πιθανής νέας αύξησης.
«Οι φόβοι για ύφεση όχι μόνο υποδηλώνουν ότι μια νέα αύξηση στα επιτόκια είναι πλέον λιγότερο πιθανή, αλλά ότι οι αγορές εξακολουθούν να πιστεύουν ότι έρχονται μειώσεις επιτοκίων το 2024, κάτι το οποίο ασκεί περαιτέρω πιέσεις στο ευρώ» εξηγούν οι αναλυτές στο CNBC.
Το ισχυρό δολάριο
Την ίδια στιγμή, πέραν των εν γένει προβλημάτων της Ευρωζώνης, πίεση στο ευρώ ασκεί και η ανοδική τάση του δολαρίου, το οποίο βρίσκεται κοντά στο υψηλότερο επίπεδο του τελευταίου 10μήνου.
Τα ανθεκτικά στοιχεία για την αμερικανική οικονομία επιτρέπουν στην κεντρική τράπεζα, δηλαδή τη Federal Reserve, να διατηρήσει τα επιτόκια σε υψηλά επίπεδα για μεγάλο χρονικό διάστημα, μεταθέτοντας για αργότερα τις πρώτες μειώσεις.
Αυτό, εύλογο, παρέχει ισχυρή ώθηση στο αμερικανικό δολάριο, το οποίο μέσα στον Σεπτέμβριο έφθασε στις 106,1 μονάδες (δείκτης δολαρίου του Bloomberg), δηλαδή στο υψηλότερο επίπεδο από τον περασμένο Νοέμβριο.
«Ακόμα κι αν η αμερικανική οικονομία επιβραδύνει, το δολάριο θα μπορούσε να βρει στηρίγματα ως ένα από τα παραδοσιακά επενδυτικά “καταφύγια”, εν μέσω των ανησυχιών για μια αδύναμη παγκόσμια οικονομία» σχολιάζει στο CNBC η Rabobank, σπεύδοντας να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στο αμερικανικό νόμισμα.
Όλο αυτό το κλίμα, εύλογα, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για «συντήρηση» των θετικών προοπτικών, κάτι που δεν αποκλείεται να οδηγήσει το δολάριο σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα, επαναφέροντας (πιθανώς) την προοπτική της απόλυτης ισοτιμίας (1 προς 1) μεταξύ ευρωπαϊκού και αμερικανικού νομίσματος.